در مقاله اخیر ژورنال Heart Rhythm، پزشکان توضیح دادند که نگه داشتن آیفون ۱۲ در نزدیکی قفسه سینه بیمار مبتلا به تاکیکاردی بطنی (ضربآهنگ تند نابهنجار بیش از ۱۵۰ ضربان در دقیقه که از بطن قلب سرچشمه میگیرد) میتواند دستگاه ICD ساخت مِدترونیک را از کار بیندازد. نویسندگان مقاله علیه مِدترونیک یا محصول جدید اپل به طور خاص، غرضی نداشتند. دلیل اصلی انتشار این مقاله، صرفا بررسی این ناسازگاری بین دو قطعه از پیشرفتهترین و بهروزترین تکنولوژیهای بازار جهانی بوده است.
تکنولوژی جدید آیفون چیست؟
تکنولوژی جدید اپل برای شارژ باتریهای آیفون (MagSafe)، به طور کلی بیخطر است. در واقع ادغامی فشرده از شارژر، مغناطیسسنج و NFC است. مشکل اصلی (حداقل برای مِدترونیک) آهنرباها هستند، که فراهمکننده فرایند قرارگیری و اتصال هستند. تکنولوژی آیفون ۱۲ هم یک حلقه از آهنرباهای دائمی کوچک قوی دور سیمپیچ شارژ خود دارد.
ریشه مشکل کجاست؟
ضربانسازهای مصنوعی و ICDها، همیشه و برای همه، تحت یک ضربان مشخص کار نمیکنند. این دستگاهها به طور کلی احتیاج به برنامهریزی توسط افراد متخصص دارند.
موقعیتی را فرض کنید که مصرفکننده یکی از این دستگاهها و بیمار به تاکیکاردی، به اورژانس مراجعه کند. احتمال آنکه پرستاران و حتی پزشکان توانایی درمان و کار با دستگاه را نداشته باشند بسیار بالاست. به جهت حساسیت بسیار بالای این دستگاهها، سازندگان یک راه حل ارزان، سریع و بدون نیاز به آموزش یا دستگاههای ویژه طراحی کردهاند. پزشکان و پرستاران کافیست آهنربایی قادر به ایجاد یک میدان ۹۰ گاوسی در فاصله حدود ۴ سانتی را به دستگاه بیمار نزدیک کنند. تا زمانی که آهنربا از دستگاه دور نشود، ضربانساز بر روی ضربان ازپیشتعیینشده خود ثابت شده، و دفیبریلاتور خاموش میشود، تا از قلب در برابر شوک تندتپشی محافظت کند.
با چنین رویکرد سادهای، دور از ذهن نیست که محصول اپل تنها محصول مصرفیای نباشد که کار این دستگاهها را مختل میکند. پیش از این نیز گزارشی از نشریه Heart Rhythm، مبنی بر تاکیکاردی بیمار به علت خوابیدن با اپلواچ نیز منتشر شده بود. در مورد مشابه دیگری، ضربانساز فردی مبتلا به سارکوئیدوز قلبی (بیماری التهابی با درگیری چندین سیستم مانند ریه، چشم، پوست و قلب، که به دلایل نامشخص ایجاد میگردد)، توسط سیگار الکترونیکی وی دچار معکوس شدن موقت میدان مغناطیسی به مثبت کاذب شد و محتمل بودن سکته قلبی را به او هشدار میداد.
نویسندگان مقاله خاطرنشان کردند که در مورد مطالعهشان، حال بیمار پس از بازگشت به حالت عادی و توقف تحریک اضطراری، خوب است. اما این نشان میدهد که با مرسوم شدن ادغام آهنربا در وسایل روزمره، این دستگاههای حساس، پتانسیل خطرناک و آشکاری برای اتفاقات ناخواسته آریتمی دارند.
آیا اینها تنها موارد خطرات تکنولوژی هستند؟ باید دست کشید یا به پیشرفت و توسعه ادامه داد؟